Τρίτη, Δεκεμβρίου 19, 2006

Χρονομάστορας

δραματοποιημένο δίηγημα του Μανώλη Μαυρολέοντος

Ο Χρονομάστορας που ζει στη Χρονολάνδη και φτιάχνει όοοολα τα ρολόγια μισεί τα Χριστούγεννα και τις γιορτές. Έχει ένα σατανικό σχέδιο, να κάνει τα ρολόγια να πάνε πολύ πολύ πολύ σιγά έτσι ώστε ο χρόνος σχεδόν να μη κυλάει και οι γιορτές να μην έρθουν ποτε! Ένα παιδί πρέπει να πάει να τον σταματήσει και να πει το μαγικό τραγούδι που θα κάνει τα ρολόγια ξανά με κανονικούς ρυθμούς να κινούνται. Για να το καταφέρει αυτό πρέπει να βρει το κατάστημα με τους μαγικούς χάρτες, στη γωνία Ακαδημίας και Σταδίου, παραμονή πρωτοχρονιάς, να μιλήσει ανάποδα, να πεί το τραγούδι του πειρατή, να βρεί στο χάρτη που όλα κινούνται τη Χρονολάνδη, και εκεί με τη βοήθεια μιας μικρής κατοίκου της Χρονολάνδης, μαζί, να ανακαλύψουν τα σχέδια του Χρονομάστορα και το μαγικό τραγούδι που θα τα αντιστρέψει.

Μια πολύ όμορφη παράσταση για παιδιά, φτιαγμένη με μεράκι, αγάπη για το παιδί και αληθινό δώσιμο. Παραμυθένια ατμόσφαιρα, όμορφη μουσική (του Κωνσταντίνου Γεωργίου Καραμπερόπουλο) που ο γιος μου λάτρεψε - το βιβλίο έχει και το CD μέσα και εγώ χαίρομαι να την ακούει. Οι δε κυρίες Κοντολέων και Τσαγκαρλιώτη είναι γλυκές και πραγματικά σε ταξιδεύουν στο παραμύθι.
Η αλήθεια είναι ότι εκτός από τον υιό πέρασε όμορφα και η μαμά.




στο πολυχώρο Άγκυρα
απόγευμα 26, 27, 28, 29/12 5μμ

Παίζουν οι ηθοποιοί: Α. Κοντολέων, Λ. Τσαγκαρλιώτη

3 σχόλια:

Σταυρούλα είπε...

Όμορφη ιστορία απ' όσα μας περιγράφεις! Σε τι ηλικιακά όρια (για τα παιδιά) πιστεύεις πως βρίσκεται? Ενδιαφέρομαι για τ΄ ανίψια!
Πάντα έτσι όμορφα να περνάτε!! ;)

ο δείμος του πολίτη είπε...

Όντως πολύ έξυπνη η ιστορία φαίνεται. Με εντυπωσίασε το όνομα της φανταστικής χώρας (Χρονολάνδη από το αγγλο-γερμανικό land).

αλκιμήδη είπε...

καλημέρα!

ρενάτα
από 3 μέχρι 8 χρονών νομίζω.
Και φυσικά για μεγαλύτερα παιδιά, 12+ που έχουν αγάπη για το θέατρο και θα το δουν όπως θα το έβλεπε ένας ενήλικας. Αν και για τους μεγαλύτερους η ομορφιά είναι στο να το μοιραστούν με ένα μικρό παιδί. Δηλαδή, αν το έβλεπα μόνη μου, δε θα μου άρεσε, ήταν το μοίρασμα με τον Ιάσωνα και τα άλλα παιδιά που ήταν εκεί, που το έκανε τόσο υπέροχο.

δείμε
και όχι μόνο έξυπνη ιστορία αλλά και χωρίς κακούς, μάγισσες, τέρατα κτλ κτλ. Δεν είναι απαραίτητα τελικά για να φτιάξει κανείς μια περιπέτεια.