Πελεκάνος

του Άγκουστ Στρίντμπεργκ

Μιά οικογένεια μετά το θάνατο του πατέρα και τον πρόσφατο γάμο της κόρης. Αναφορές στις στερήσεις στις οποίες υπέβαλε η μάνα την οικογένεια της. Στερήσεις που τις επέβαλε για να κρατήσει περισσότερα για τον εαυτό της. Έκλεβε το φαγητό, τα ξύλα, στο τέλος τον άντρα της κόρης της. Πείνα, κρύο. Τα παιδιά την φέρνουν αντιμέτωπη με τις πράξεις της και προσπαθούν να της στερήσουν, να εκδικηθούν. Μόνο που η εκδίκηση είναι χωρίς νόημα, χωρίς αποτέλεσμα, χωρίς λύτρωση. Πως να αγγίξεις κάποιον που δε θέλει να αγγιχθεί;

Διαβάζω στο πρόγραμμα της παράστασης:
Ο πελεκάνος, θεωρείται ότι τρέφει τα μικρά του με το ίδιο του το αίμα

Ως οφείλει, αν δεν υπάρχει άλλη τροφή...

Αυτά που οφείλει να δώσει ο γονιός και δε τα δίνει και οι επιπτώσεις στα παιδιά. Δε μεγαλώσαν σωστά. Η κόρη καχεκτική, στείρα, στερημένη από τη φαντασίωση της ευτυχίας. Ο γιός αλκοολικός.
"Νιώθω πως άμα σταματήσω να πίνω θα τινάξω τα μυαλά μου στον αέρα, για αυτό και συνεχίζω, δεν τολμώ να είμαι νηφάλιος"
Το φαγητό, η ζεστασιά, το χρήμα απλά σύμβολα μιας μεγαλύτερης στέρησης, της αγάπης, του νοιαξιματος, του δωσίματος, της αυταπάρνησης. Παιδιά ορφανά στην ουσία.

Τι φοβερό κρύο που κάνει εδώ μέσα! Νεκρική παγωνιά

Ναι, πράγματι, οικογένεια χωρίς αγάπη είναι απλά τόπος νεκρών.

Και όλοι ζουν μέσα σε μια ψευδαίσθηση, τα παιδιά αρνούνται να δουν την ορφάνια τους, η μητέρα αρνείται να δεί τον εγωισμό της. Σαν υπνοβάτες

"Έχω πέσει σε βαθύ ύπνο, είμαι υπνοβάτης, το ξέρω, αλλά δεν θέλω να ξυπνήσω! Γιατί τότε δε θα μπορώ να ζήσω!"

Κι όταν όλα πια είναι στο φως, συνειδητοποιημένα, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από το να κάψουν το σπίτι, να γίνουν όλα στάχτη, και αυτοί οι ίδιοι. Μόνο αν όλα εξαφανιστούν θα μπορέσουν να φύγουν κι αυτοί. Να εξαφανιστούν. Φωτιά ολική λοιπόν, γεμάτη από τις μυρωδιές του σπιτιού. Επιτέλους λίγη ζέστη. Και λύτρωση.





Μια ακόμη παράσταση του επιπέδου του θεάτρου του Νότου. Να το υποστηρίζετε, εκεί θα βρίσκετε πάντα αξιοπρέπεια και αληθινή αγάπη για το θέατρο.



Σκηνοθεσία: Νίκος Μαστοράκης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ελένη Κοκκίδου, Γιώργος Πυρπασόπουλος, αργύρης Ξάφης, Εύη Σαουλίδου


στο θέατρο Αμόρε
μέχρι 8/2