Τετάρτη, Ιουλίου 02, 2008

Ελένη

του Ευριπίδη

Η Ελένη δε πήγε στη Τροία τελικά. Ένα είδωλο της πήγε και εκείνη την πήραν οι Θεοί και την πήγαν στην Αίγυπτο. Οι Θεοί με τα καμώματα τους, τις ίντριγκες τους, τις ζήλιες τους και φυσικά να καταστρέφουν "για πλάκα" τις ζωές των ανθρώπων.

Βέβαια, και οι άνθρωποι δε πάνε πίσω. Έτοιμοι και χωρίς δισταγμό, αρπάζουν, ξεκινούν πολέμους, αθετούν όρκους και τα λοιπά, και τα λοιπά. Δυστυχώς όπως λέει και ο κ. Αθερίδης στο πρόγραμμα της παράστασης, τα έργα των αρχαίων παραμένουν διαχρονικά, τα κοινωνικά προβλήματα του τότε παραμένουν και κοινωνικά προβλήματα του τώρα. Σα να μη προχωρήσαμε καθόλου ένα πράγμα.

Και φυσικά η φράση που εμένα με ξέσκισε, ίσως γιατί έτυχε χθες το πρωί να έχω μια κουβέντα σχετικά με το Θεό, το αν υπάρχει και αν εν τέλει υπάρχει πως να κατανοήσεις καταστάσεις που βλέπεις καθημερινά γύρω σου. Η ερώτηση είναι ρητορική, όλοι μας τη κάνουμε κατά καιρούς, και ο χορός μου απάντησε σα να μου έβγαζε τη γλώσσα.

"Υπάρχει Θεός ή δεν υπάρχει και ποιά η διαφορά"

γιατί, υπάρχει δεν υπάρχει καμιά διαφορά, και τα βάσανα των ανθρώπων αναλλοιωτα, σωστά; Οπότε, γιατί βασανίζομαι από πάνω, να δώσω μια απάντηση, να κατανοήσω, ή δε ξέρω τι άλλο. Σημασία έχει να μένεις πιστός στην αλήθεια σου όπως έκανε και η Ελένη.


Η παράσταση διαφημίζεται ως πειραγμένη Ελένη, ως τραγωδία ή κωμωδία. Πήγα περιμένωντας να δω μια παρωδία, μια Ελένη να της έχουνε αλλάξει τα φώτα, να γελάσω και να χαλαρώσω, σε έναν χώρο πολύ αγαπημένο, στο κηποθέατρο Παπάγου.

Ευτυχώς, οι προσδοκίες μου ήταν λανθασμένες. Ναι, την έχουν πειράξει την Ελένη, ίσα που πατάει η γάτα όμως, ίσα ίσα για να την αλαφρώσουν λίγο, να της δώσουν μια χροιά αριστοφανική, να πάρει άρωμα και γεύση καλοκαιριού. Όχι δε ξεκαρδίστηκα, γέλασα λίγο, αλλά τελικά δε χρειαζόμουν να γελάσω παραπάνω. Πείραγμα λοιπόν, αλλά πείραγμα γεμάτο σεβασμό στο κείμενο και στην ουσία του κειμένου. Και αυτό μου άρεσε περισσότερο από όλα. Χαίρομαι όταν βλέπω αυτόν το σεβασμό προς τα κείμενα. (Ναι, δεν είναι τυχαίο που δε μιλάω για κλασσικά κείμενα, όλα τα κείμενα περιέχουν κατάθεση από το δημιουργό τους και γιαυτό τους οφείλουμε να τους φερόμαστε με σεβασμό).
Και τελικά είναι μια παράσταση ευχάριστη και χαλαρή που σε βάζει σε σκέψεις, όχι πάρα πολλές, όσες αντέχει το ταλαιπωρημένο μυάλο των περισσότερων από εμάς τώρα το καλοκαιράκι. Φαίνεται ο κ. Αθερίδης είναι πλέον ειδήμων στο να περνάει πολύ σοβαρά και σκληρά πράγματα με ανάλαφρο τρόπο που αβίαστα διέρχεται από μέσα μας και χτυπάει κέντρο κατευθείαν. Ιδέα μου, ή δημιουργεί ένα νέο τύπο κωμωδίας; Το ένιωσα και στο "μια μέλισσα τον Αύγουστο" και στο "Συνέβει και όποιος θέλει το πιστεύει" και προσμένω κάτι καινούργιο φέτος το χειμώνα με χαρά.


Ευχαριστώ λοιπόν τους συντελεστές της παράστασης για μια πολύ ευχάριστη βραδυά.

Α, να μη ξεχάσω, μου αρέσαν πολύ τα χορικά, μα πάρα πολύ.





Σκηνοθεσία: Θοδωρής Αθερίδης
Μετάφραση: Μαριαλένα Κωτσάκη
Παίζουν οι ηθοποιοί: Θοδωρής Αθερίδης, Σμαράγδα Καρύδη, Γιάννης Βούρος, Γιώργος Καπουτζίδης, Ανδρέας Νάτσιος, Γιώργος Κορμάνος, Θανάσης Αλευράς, Νατάσσα Κοτσόβου


σε περιοδεία σε όλη την Ελλάδα

στο νομό Αττικής:
7 & 8 Ιουλίου Βεάκειο
21&22 Αυγούστου Ραφήνα
27 & 28 Αυγούστου Θέατρο Βράχων
6 Σεπτεμβρίου Νέα Μάκρη
8 Σεπτεμβρίου Αιγάλεω
14 Σεπτεμβρίου Κηποθέατρο Παπάγου
16 Σεπτεμβρίου Αττικό άλσος


Πολύ βαριά περιοδεία. Καλή δύναμη!

5 σχόλια:

antigonos είπε...

Όλοι το λένε για τα χορικά...Η ΕλλΘεα έχει παράδοση στις εξαιρετικές νεαρές του χορού και στα μπαλετάκια;) Το πήρα απόφαση λοιπόν, θα το δω. Για τον Αλευρά αν μη τι άλλο!

αλκιμήδη είπε...

ελπίζω να το χαρείς όπως το χάρηκα κι εγώ αντίγονε

Ανώνυμος είπε...

Να πας για τον Αλευρά,γιατί είναι εξαιρετικός.Θα τον ευχαριστηθείς.

Ανώνυμος είπε...

Παρακολούθησα την "Ελένη" στην Αθήνα. η αντύπωση που μου άφησε ήταν μιας παράστασης που στήθηκε απο μια πολύ αγαπημένη παρέα, προς τέρψην των φίλων της. Έχει ποιλλά ευρηματικά στοιχεία που συνδιάζουν το κωμικό με το τραγικό, της συγκεκριένης μυθολογικής αφήγησης, αλλα ας μου... "συγχωρεθεί" σαν αντίλογος η απορία: ωραία παράσταση... ωραίες επιλογές προσώπων και σκηνικού αποτελέσματος, αλλα "έ, και;". Η παράσταση δεν μου έδωσε κάποια αίσθηση πραγματικής ανάγνωσης του κειμένου του Ευριπίδη, άλλη απο αυτή του ευρηματικού σε γόνιμα "σημεία" του.
Παρόλα αυτά η παράσταση είναι απο τις πολύ καλές αυτού του καλοκαιριού και αξίζει σίγουρα να χειροκροτηθεί απο το κοινό.

αλκιμήδη είπε...

και μερικές φορές, η πιο χαλαρή διασκέδαση είναι απαραίτητη, και είναι πολύ λεπτή η γραμμή ανάμεσα στο γέλιο και την ευτέλεια, και επίτευγμα να μη τη διασχίζει ο καλιτέχνης. Ο κύριος Αθερίδης είναι μαέστρος στο είδος και του βγάζω το καπέλο.