από την ομάδα Ex Animo
Η γνωστή ιστορία του κόμη Δράκουλα και μια αγάπη που ζει αιώνια (είπαμε όταν στη Τρανσυλβανία λέμε για πάντα, εννοούμε για πάντα, ντάξ;), πολύ σάτιρα, πολύ γέλιο, παρεείστικο κλίμα, που δεν είναι δικό τους μόνο (των ηθοποιών εννοώ) αλλά βάζει μέσα και τους θεατές (όλοι οι καλοί χωράνε ένα πράγμα). Κέφι, ζωντάνια, μη επιτήδευση. Ίσως, κάπου να έκανε κάποιες κοιλιές, αλλά εν το συνόλο, το καταευχαριστήθηκα. Ειδικά αυτό το ta, ta, παιδιά έχετε ζήσει αγγλία; τους πιάνετε τους άγγλους πολύ, μα πάρα πολύ καλά!
Το παρακολουθήσαμε σε ένα θέατρο κατάμεστο, και τα σκαλάκια εννοείται τίγκα, και δε μπόρεσα να μη θυμηθώ μια άλλη παράσταση των ιδίων που πολύ με είχε συγκινήσει, ιδιαίτερα η τελευταία της σκηνή που όλοι οι ηθοποιοί μιλάγανε συγχρόνως. Οπότε δικαίως θα μπορούσανε έξω από το ταμείο να αναρτήσουνε την επιγραφή, Sorry Sold Out, και να κλείσουνε παιχνιδιάρικα το μάτι στον όποιο "κριτικό".
Ευχαριστώ σας παίδες για ένα πολύ ευχάριστο βράδυ. Μπράβο.
Σκηνοθεσία: Γιάννης Μαργαρίτης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Ζωγραφάκης, Ροζαμάλια Κυρίου, Κωνσταντίνα Λαδοπούλου, Παύλος Εμμανουηλίδης, Ζήσης Ρούμπος, Φωτεινή Τιμοθέου
στο θέατρο της Άνοιξης
και τη σεζόν 08/09 στο Coronet
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Διάβασα και την an-lu και τώρα κι εσένα... Μα, έχασα λοιπόν; δεν ήταν θρίλερ ή σπλάτερ ή κάτι τέτοιο;....
Σε διαβάζω πάντα...είναι η επόμενη παράσταση που θα δω!
Όχι λεμονάκι μου γλυκό, ούτε θρίλερ, ούτε σπλάτερ.
Δε θα έλεγα έχασες, απλά είχε πολύ γελιο και πλάκα, δύο πολύ ευχάριστες ώρες, και μια αλαφράδα στο βήμα μετά.
Διονυσάκι
καλωςόρισες στο φτωχικό μου και σε ευχαριστώ
να μας κάνετε και εσείς προτάσεις εντάξει;
Νασαι καλά για τα λόγια σου φίλε.
Φιλιά από τον....γιατρό!!!
(ναι, εγώ είμαι ο γιατρός)
Αχ, σε ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη! Με τιμάς.
Και αλήθεια σου λέω, όχι ότι δε μου άρεσε αυτό, αλλά το Sold out, είναι μια από τις καλύτερες παραστάσεις που έχω δει. Πραγματικά με είχε αγγίξει πολύ.
Πολύ ωραίο και το μπλογκ σου. Είναι να έχεις τη τέχνη μέσα σου τελικά.
Καλή συνέχεια!
(και είμαι φίλη, γυναίκα με τα όλα της! :) )
Είχα την τύχη να το δω στην τελευταία παράσταση για τη φετινή
(2η)χρονιά. Εκτός από το υπέροχο σύνολο, θα μου μείνουν αξέχαστες :
- η σκηνή του τρένου
- η σκηνή του "rewind"
- ο απίστευτος τρόπος που "συμβόλιζε" ο γιατρός το Δράκουλα (εκείνο με τα δάχτυλα κάτω από το σαγόνι!...)
Μπράβο σε όλους!
Όντως δεν ήταν πολύ καλό;
κι εγώ έτσι νιώθω, τυχερή...
Δημοσίευση σχολίου