Η Γυναίκα με τα Μαύρα

μια διασκευή του Stephen Mallatratt του μυθιστορήματος της Suzan Hill


Μα μπορεί ένα θεατρικό να είναι θρίλερ. Είναι δυνατόν, να κλείνω μάτια, να μαζεύομαι πάνω στον καλό μου και να μου κόβεται η ανάσα; Κι όμως. Ατμοσφαιρικότατο. Και η γυναίκα με τα μαύρα εικόνα που κάνει φλασιά και ξαφνικά επανέρχεται. Μια ιστορία που κυνηγά αυτόν που την έζησε, που πρέπει οπωςδηποτε να τη πει, μη τυχόν και λυτρωθεί, για να καταλάβουν, τι πέρασε, τι έζησε. Έρχεται στον ηθοποιό να τον διδάξει τη τέχνη της διήγησης και στο πρόσωπο του βρίσκει τον ακροατή που χρειάζεται. Κι όπως η τρομερή ιστορία αναδιπλώνεται, ξαναπαίζεται, προβάρεται και βιώνεται, ξανά, η κατάρα της γυναίκας με τα μαύρα...
Δε σας λέω, δε σας λέω, η συνέχεια επί σκηνής.

Θα μπορούσαμε και να το φιλοσοφήσουμε το έργο, ξέρεις τώρα, για τους φόβους μας που ωσάν προσωπικά μας φαντάσματα, μας καταδιώκουν μας στοιχειώνουν, εννίοτε μας καθορίζουν τη ζωή, προκαλούν αυτό που φοβόμαστε ένα πράγμα. Για το πως εγκλωβιζόμαστε στο παρελθόν, όχι μόνο εμείς, τι γελοίο, και τα φαντάσματα μας. Αν μόνο τα ξορκίζαμε και τα απελευθερώναμε και αυτά, πόσο σπουδαίο θα ήταν και για κείνα τα ίδια, πόσο πια κουραστικό και πληκτικό να κατατρέχουν στους αιώνες κάποιον, κάτι, για πιό λόγο.
Ώρες θα μπορούσα να μιλάω για όλα αυτά τα δεσμά μου με κρατάνε και μένα και πολλούς άλλους...

Αλλά όχι, δείτε τη παράσταση αλλιώς, σαν ένα πολύ καλό θρίλερ.
Με εκπληκτικές ερμηνείες (ε καλά αναμενόμενο ήταν) από τον κ. Κέδρο και τον κ. Κατρανίδη.
Με καταπληκτικό φωτισμό.

Και... αφεθείτε στο φόβο!




Σκηνοθεσία: Δάνης Κατρανίδης
Παίζουν οι ηθοποιοί: Γιώργος Κέντρος, Δάνης Κατρανίδης

στο θέατρο Μέλι