Δέκατη Έβδομη Νύχτα

του Απόστολου Δοξιάδη

Και φέτος ο κ. Κοτανίδης καταπιάνεται με ένα έργο που αναφέρεται σε προσωπικότητα των "θετικών" επιστημών. Πέρυσι είδαμε τον κ. Φεινμαν, μέγα φυσικό, σε αναμονή κρίσιμων αποτελεσμάτων ιατρικών εξετάσεων και στην ουσία την ανακοίνωση του επικείμενου θανάτου του. Φέτος, παρακολουθούμε τις τελευταίες μέρες του Κουρτ Γκέντελ, μέγα μαθηματικού. Στο νοσοκομείο, λόγω ασήμαντης επιπλοκής άλλης ασθένειας, αρνείται να φάει και τελικά πεθαίνει από υποσιτισμό. Δεν είναι καταγεγραμμένες αυτές οι τελευταίες μέρες μόνο μια εικασία μπορεί να γίνει, ότι δεν έτρωγε επειδή φοβότανε οτι το φαγητό του ήταν δηλητηριασμένο. Μια διαιτολόγος προσπαθεί να τον μεταπείσει με όπλο τη λογική - υποτίθετα ότι ο Γκέντελ αυτό πρεσβεύει. Παράλληλα η διαιτολόγος μητέρα δίνει μια παρόμοια μάχη μέσα στο σπίτι της, να πείσει την ανορεξική κόρη της να φάει.

Ο επιστήμονας της λογικής, η "λογική" διαιοτολόγος, η λογική ως πιθανότητα. Υπάρχει ή δεν υπάρχει λογική;

Ο κόσμος είναι ότι υπάρχει. Το ερώτημα είναι τι υπάρχει και τι δεν υπάρχει.

Ποιός ορίζει και πως τι είναι υπαρκτό;

Μία λογική πρόταση μπορεί να είναι αληθής ή ψευδής. Για την οικοδόμηση ενός λογικού συστήματος πρέπει να χρησιμοποιηθούν μόνο αληθείς λογικές προτάσεις. Αλλά πως θα ξεχωρισουμε τις αληθείς από τις ψευδείς;

Έλα μου ντε

Και ναι μεν ¨ουδέν ισχυρότερο της αποδείξεως" αλλά σε ποιά βάση η απόδειξη και ποιος ξέρει αν η αποδειξη όντως αποδυκνείει.

Τα πάντα αμφισβητούμενα. Πάντα.

Ο επιστήμονας αρνείται να φάει. Λογικό ή παράλογο; Η διατολόγος πιστή στο καθήκον επιχειρηματολογεί. Προσπαθεί να τον γνωρίσει για να τον κατανοήσει.
'Όταν ένα αντικέιμενο χ ταυτίζεται με ένα αντικείμενο ψ, για να κατανοήσουμε το χ πρέπει πρώτα να κατανοήσουμε το ψ. Τι θα ήταν ο Ρωμαίος χωρίς την Ιουλιέττα;"

Παράλληλα προσπαθεί να δεχθεί την ανορεξία της κόρης της, να κατανοήσει τη κόρη της. Πως είναι δυνατόν η κόρη της διαιτολόγου να έχει διατροφικές διαταραχές. Κάποτε ηταν χοντρή. Τώρα αρνείται να φάει. Μα γιατί δεν ακολουθεί τις λογικές διατροφικές οδηγίες της μητέρας της.
"Ίσως είναι ένα μύνημα που πρέπει να κατανοήσουμε. Ένα μύνημα προς εσένα μαμά" Ενδιαφέρον, κάτι που συμβαίνει σε μας, μύνημα σε κάποιον άλλον. Η μητέρα άραγε το παίρνει το μύνημα. Ναι, αυτή που πάντα θεωρούσε το παγωτό ως τη πιο άχρηστη τροφή (μα γιατί καλή μου κάτι τόσο ωραίο να το κατακρίνεις έτσι;) στο τέλος αγοράζει δύο παγωτά, έναν για τον εαυτό της και ένα για τη κόρη της. Και εκείνη τη στιγμή, πετάει τη λογική και ακούει τη καρδιά. Ή ίσως να ακούει και τη λογική.


Σκηνοθεσία: Αντώνης Καφετζόπουλος
Παίζουν οι ηθοποιοί: Ευα Κοτανίδη, Σμαράγδα Σμυρναίου, Γιώργος Κοτανίδης, Ιζαμπέλα Κογεβίνα, Θανάσης Δήμου


Στο Θέατρο Ανεσις